Kiki Dimoula / Κική Δημουλά

Η ποιητρια Κική Δημουλά, χωρίς να επιδιώκει την „ανακάλυψη“ ή την αναζήτηση μεγαλόστομων ιδεών, κινείται στη διακεκαυμένη ζώνη της ποιητικής „κοσμογραφίας“, επιχειρώντας έναν επαναπροσδιορισμό της ποιητικής γλώσσας. Η ποίησή της, με πλήθος συνδηλώσεις κα υπαινιγμούς, εντάσσεται στο περιρρέον ύφος και ήθος των σύγχρονων αισθητικών αντιλήψεων. Η φωνή της -δραματική στο βάθος- με την „αναδιάταξη“ η και την ανατροπή της… τρέχουσας σημειολογίας των λέξεων αποτελειί το μαντείο, ούτως ειπειν, ενός υποδόρειου πολυφασικού λόγου, όπως εχει διαμορφωθεί στούς σημερινούς καιρούς. Αυτός ακριβώς ο „πλάγιος“ τρόπος της είναι τό… προκάλυμμα πίσω απ‘ τό οποίο η ποιητική της μάσκα μας κάνει γκριμάτσες, μάσκα που είναι ταυτόχρονα η ίδια και ο … άλλος (idem in alio), στον ίδιο ιονεσκικό ρόλο, χωρίς τις συνήθεις λογικές „παραχωρήσεις“. Ο ριζοσπαστισμός, στον κρατήρα του πυριγενούς της ηφαιστείου, δικαίωσε το αίτημα -και την προσδοκία- μιας άλλης ποιητικής ανάγνωσης ή διαλεκτικής, στην αόρατη πλευρά της… σελήνης, μιας μέθεξης τροχιοδεικτικής, που καταφάσκει στην εξιλαστήρια όσο και λυτρωτική διέξοδο τής τέχνης.