Ήθελα μόνο ένα αντίο

1999: Η Άννα, μια μπαλαρίνα που έχει εγκαταλείψει τον χορό έπειτα από ένα ατύχημα, μαθαίνει από τη γιαγιά της, την αιωνόβια Σμυρνιά Ισμήνη, την προσωπική της ιστορία, η οποία της δίνει κουράγιο για να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά, ενώ παράλληλα ο έρωτάς της για τον Τούρκο πυροσβέστη Μουράτ φουντώνει.
1922: Μια αγάπη ψυχορραγεί στην προκυμαία της Σμύρνης. Η Ισμήνη φεύγει πρόσφυγας στην Ελλάδα με ενθύμια του έρωτά της το δαχτυλίδι του αγαπημένου της Οσμάν και το παιδί του στα σπλάχνα της. Εκείνος θα μείνει πίσω να αναμετριέται με τον χωρισμό τους και τη δειλία που έδειξε. Όμως και οι δυο θα θυμούνται για πάντα το αντίο που δεν πρόφτασε να ειπωθεί και τους όρκους που απέμειναν μετέωροι.
Η ζωή της Ισμήνης θα μπει στην κοίτη της ελληνικής ιστορίας και θα ακολουθήσει τη μοίρα της. Η Σμυρνιά θα αγαπηθεί και θα ξαναγαπήσει, θα αποκτήσει παιδιά και εγγόνια, θα θρηνήσει για σκληρές απώλειες και θα βιώσει γεγονότα που θα υφάνουν τον ιστό νέων αναπόδραστων αναμνήσεων.
Τον Οσμάν όμως δεν θα τον ξεχάσει ως τα στερνά της. Η σχέση τους θα επηρεάσει καταλυτικά την εγγονή της όταν το παρελθόν και το παρόν θα μπλεχτούν αναπόδραστα.

Ένα βιβλίο ύμνος στην ειρήνη και στην αγάπη.
Ένα βιβλίο που αποδεικνύει ότι η ιστορία γράφεται
με αίμα, δάκρυ και άχτι
και όχι με την ξύλινη γλώσσα των ιστορικών.